De geheimen van Maxime, een avontuur met een lach

Wij willen dat iedereen kan rijmen, zo fijn,
Maar dichten, kan ook kostbaar zijn.
Steun ons dan met een euro, of twee,
En maak met ons de mooiste gedichten mee!

Sinterklaas gedicht input

Cadeau: Nog niet bekend

Gedicht onderwerpen:

• Lieve Max ... Maxime ... Stampertje Sint wist nooit goed hoe hij jou nou moest noemen, want voor je boze puberblik durfde hij soms niet eens de kamer binnen te zoemen. Op de middelbare school hoorde Sint je dagelijks klagen, alsof elke les een marteling was van minstens zeven dagen: “Ik heb geen zin meer ... ” “Hoelang duurt deze les nog ...?” “Ik ben moe, dit slaat écht nergens op. ” Sint dacht: die wordt later jurist, dat gejengel houdt echt nóóit op. Klagen was jouw grootste talent, je deed het met volle overtuiging en gemak, en eerlijk, Sint moest soms lachen, want niemand hield het zo vol als jij, dag na dag. Maar tussen al dat geklaag gebeurde iets liefs, bijna sprookjesachtig en fijn, op het schoolfeest, op die plakkerige dansvloer, bleek die prins toch ineens voor jou te zijn. Je prins had geen paard, maar wel veel ambitie, en verhuisde naar Groningen (dat is óók een prestatie). Hoe vaak jij hem bezocht? Nou ... dat was wat karig, maar Sint neemt je het niet kwalijk. Hij vindt Groningen ook gevaarlijk, schurft oplopen in het Noorden is immers geen wens, dus bleef jij wijselijk thuis, heel logisch, heel mens. Toen kwam Amsterdam, de Kostverlorengracht, waar jullie gingen samen wonen, gezellig en zacht. Althans ... behalve dat ene ‘ waterbedverhaal’ , waar Luuks nachtelijke plaspauze soms eindigde in een natte straal. En zo veranderde jullie matras af en toe in een spons van verdriet, al lachte Sint erom, want echte liefde breekt daardoor niet. Jij werkte intussen hard, stap voor stap, HBO-Rechten, propedeuse binnen, dat ging knap. Toen naar de uni, vol frisse moed, al duurde die bachelor wel íets langer dan eigenlijk goed. Dat ene vak trapte jou keer op keer onderuit, maar jij bleef koppig doorzetten, hoe vaak je ook dacht: ik fluit eruit. En kijk nu, eindelijk klaar, diploma op zak, trotser dan trots, Sint zegt eerlijk: het werd tijd, maar wat ben je toch een knappe rots. Daarna verhuisden jullie naar een prachtig nieuw huis, een plek waar alles stralend wit is, van vloer tot aan de plint en de ruit. Glanzend, strak en Instagram-proof tot de nok, Sint vroeg zich af of je eerst door een Cif douche moet als bezoeker op stok. Maar eerlijk is eerlijk, het is schitterend en fris, een paleisje waar nauwelijks iets mis mee is. En zodra jullie gesetteld waren in dat sneeuwwitte paleis, werd het tijd voor Luuks tassenimperium, dat groeide als een gek tegen elke prijs. Hij bouwde het uit alsof hij elke nacht droomt dat Louis Vuitton hem persoonlijk heeft gezegend en tot tassenkoning heeft gekroond. Jij staat keurig op de loonlijst, heel officieel en braaf, maar in die kelder lijk je meer op een ondergrondse tassenfotograaf. Tussen lampen, dozen en tassen in dat duistere honk, werk jij als Indiana Jones in een modebunker vol rommel en zonder een spoortje zonlicht noch vonk. En bij zo ’ n huis en zulke plannen hoort natuurlijk een beestje erbij, daar kwam Willem de teckel binnen, zo schattig en blij. Maar Willem en wit bleek geen ideale match, want Willem voelde zich duidelijk meer thuis in een andere batch. Na een kort verblijf, lief maar zeker niet stressvrij, ging hij terug naar het asiel, en dat was goed voor jullie allebei. Sint begrijpt het wel, hoor, heel goed misschien, zelfs hij zou bang zijn om in dat witte interieur modderpoten te zien. Maar tussen werk, liefde, studie en af en toe wat chaos erbij, ziet Sint dat jij het leven prima draait, soms zuchtend, soms heel blij. We zijn al jaren vriendinnen, ieder met ons eigen leven erbij, en toch is het altijd leuk als we elkaar weer zien, heel vanzelf, heel blij. Lieve Maxime, je bent een schat van een meid, niet altijd vrolijk, maar wel altijd hip en altijd stijlbereid. Met outfits zo nieuw en modieus fijn, dat zelfs de Pieten vragen waar je moet zijn. Maar Sint bewaart jouw adresjes zorgvuldig in zijn boek, want jouw modestijl is uniek, een zoektocht, een look. Blijf zoals je bent, lief en grappig en soms een tikje chaotisch klein, maar precies op de manier die jou jou laat zijn.

Maak gedicht opnieuw

Rijmpiet was even weg, bevalt dit gedicht jou niet?
Probeer het nog eens, voor een gedicht vol lied.
Ons doel is jouw tevredenheid,
Voor het mooiste gegenereerde Sinterklaasgedicht, altijd.