Wij willen dat iedereen kan rijmen, zo fijn, Maar dichten, kan ook kostbaar zijn. Steun ons dan met een euro, of twee, En maak met ons de mooiste gedichten mee!
schrfijf een sinterklaar gedicht over AJ (jij) en Juth (dat ben ik). Maar het moet vooral om AJ gaan. Het gedicht moet beginnen op de dag dat we naar Laren gingen samen (dat is 18 november geweest): Ik ging Hannah en Pepijn wegbrengen naar het vliegveld en jij kwam al eerder in laren aan. God wat hadden we er naar uit gekeken en wat waren we enthousiast. Het idee onstond in Rotterdam toen je zei dat je nog geen plek had voor de overbrugging en je misschien in een vakantiehuisje wilde gaan zitten maar je nog niet zo goed wist hoe je dat wilde doen. Toen zei ik direct, neem jij anders dat huisje van mijn zus waar in die periode want die gaat toch op reis en dan blijf ik bij Irene wonen en dan zien we elkaar wanneer we zin hebben. Het idee onstond. Daarna nog het moment op de bokbierdag waarop jij kwam met de geniale tekst; laat Laren dan ons final oefening zijn, daar gaan we alles op tafel leggen, we maken er een brown paper sessie van! Zo geschiedde.. We zouden naar Laren gaan, niet alleen jij en niet alleen ik maar wij bsamen. Toch een soort samenwonen. En daar was dan eindelijk die lang gedroomde dag, de 18e. We ontmoeten elkaar op de camping daar in Laren, jij komt aan, wij (Hannah, Pepijn, Ravi en ik) vertrekken. We wisselen het pasje uit, kijken elkaar vluchtig aan en het avontuur begint. Tot zo.. Jij begint al, komt daar aan en zoekt. Zoekt zoekt en zoekt,w aar moet ik nou al mijn spullen neerleggem? Hoe gaat het heir zijn, kan ik me hier wel fijn gaan voelen? En het duurde best eventjes voor ik bij je was. Toen we elkaar belde toen ik ze had afgezet en onderweg was naar jou was het even eigen;ijk snel duidelihjk, het is nog even wennen allemaal. De rit duurde me veel te lang, ik wilde gewoon gezellig bij je zijn. Toen ik bij je aankwam had je een lekker vuurtje gestookt en begon het gerommel want de spullen moesten direct allemaal op de plek. Een kacheltje wat extra was gekocht was zeer welkom. Maar wat was het zoeken voor ons allebei, vooral ook het wennen aan nu zijn we de komende periode echt even vanuit 1 huishouden en hoe gaat dat zijn? Die eerste nacht voelde onrustig maar was was het heerlijk dat je bij me was. De volgende dag was je naar kantoor, ik werkte thuis, jij savonds krav maga... Ik genoot van je spulletjes maar vond het niet fijn in het huisje dus ging lekker buiten de deur werken en besloot het daarna lekker knus te maken voor als je terug zou komen. Mijn mama maakte een lekker potje zuurkool en het kacheltje lekker aan. Het voelde zo fijn te weten dat je later die avond bij me thuis zou komen. En wat was dat fijn. Toen je binnenkwam, elke keer als ik je zie een sprongetje maar zo fijn dat je er weer was. Gezellig keuvelen bij het vuur en een gevoel van miksschien komt het hier dan toch nog wel goed. We verzamelde moed om er wat van te maken en dat lukte best goed. De volgende dag ging ik naar kantoor en jij ging de hort op, oa naar Groen. Je had het heerlijk en ik had ook een fijne dag op akntoor, wetende dat ik jou daarna weer ging zien en ik dit keer weer bij ‘’jou’’ thuis kon komen. Maar toen gebeurde er net iets teveel. Je wilde een heerlijk maaltje koken en lekkers in de oven doen maar dat ging helaas niet meer. Die klote oven, die klote stroom. Heel die tent naar de klote. Van ‘’het komt wel goed’’ naar elkaar aankijken en denken ‘’weg hier;’’, Maar het mooie aan ons is niet wat er gebeurd want er kan van alles gebeuren daar heb je geen invloed op, het gaat erom hoe je daar vervilgens mee omgaat en wat kunnen wij dat ongelofelijk goed. Praten, voelen, praten, voelen, beslissen, evalueren en weer lachen, liefde, warmte, alles is binnen een kwestie van minuten hooguit een uur van begin tot het einde van een cyclus afgewerkt op zon liefdevolle manier dat ik denk dat er geen enkele uitdaging teveel zal zijn voor ons. Alsof wij alles aankunnen. En dat voelde ik heel sterk, dat het ons sterkter maakre, we gingen dit varkentje samen wassen. Alles even bespreken, na de gevoelens ook de praktische kant, en daar gingen we. Hup morgen vertrekken we. En daar gingen we dan, alles weer ionpakken en oh zo heerlijk wat een geoliede machine zijn we toch. Binnen no tijme was alles geregeldg en ook nog chill ook want we gingen eindelijk weg uit de kou. Nog even lekker koffie drinken bij mijn moeder, wat een gezelligheid zeg. Dan kwam het moment daar, heerlijk, we konden gaan, alles lekker achterlaten en ons heerlijk samenzijn voortzetten maar dan in comfort. ‘’Rijden we samen’’ nee joh we zien elkaar daar wel. Hup lekker kachelen en gaan met die banaan, op naar Park Berkenrhode. Een bekende van de zomer, wat hadden we hier toen ookal een heerlijk weekje. En toen we hier aankwamen was het direct fijn, maar wat vooral zo fijn voelde, was jij en ik. Wij samen tegen wat dan ook. En wij samen genieten waar dan ook. Alles weer uitegpakt en het genieten kon beginnen wat een heerlijkheid. Het weekend deden we lekker ons eigen ding maar tegelijkertijd weer in elkaars rugzak mee en lekker kletsen en bellen. Want nu nog even genieten van elkaars aanwezigheid daaromhgeen, want volegdne week ben je weg. Jij ging een weekje naar de ardennen,. Ik bleef achter in berkenrhode. Wat was het fijn te kunnen constateren dat het me goed af gaat om alleen te zijn maar wat kon ik je weer heerlijk missen zeg. Het is zo fijn je om me heen te hebben maar met je spulletjes kwam ik ook een aardig eind, het idee dat dit dan ook jouw plekje is voor nu, was dat zon fijne gedachten. Je ging daar af en toe buiten je verplichtingen heen even naar het rokershokje om even stiekem te bellen met mij en een kort verlagje te doen van wat je had meegemaakt, ik genoot op afstand met je mee. Het was fijn om je te mnissen maar god wat keek ik intens uit naar je weer zien. Toen kwam die dag, dat je twerugkwam. We gingen samen even op pad, boodschapjes halen, frikadel eten, qauto wassen. Wat is de omgving zo fijn hier, lekker kletsen met de mensen en genieten van het samenzijn,. Heerlijk kletsen en ontbijtjes voor de volgende dag bedenken. Zaterdag allebei niet rbvoeg weg hoeven, dus rustig opstarten en daneroll maken, en heerlijk seks, mijn god wat hebben we toch heerlijke seks, altijd maar die dag was het met het gemis erbij extrfa lekker. Je eindelikjk weer in mijn armen te hebben. Daarna jij naar de fouten kerttrui en ik naar koln kerstmarkt. Weer lekker bellen op de terugweg, en dan weer goddeli\jke seks.. en zondag, zondag onstond een ultieme luierdag. We bleven eindeloos in bed liggen, laat de boel maar even de boel, we hebben elkaar en konden wel wat ontsoanning gebruiken.. wat is het genietn met jou, heel veel doen, of juits helemaal niks, alles voelt goed. We sloten de dag af, met een heerlijk hapje eten.. in een eetcafeetje in de buurt, lekker kletsen, de uren tikken altijd weer weg. Ik heb alleen maar oog voor jou, alles om mij heen lijkt te verdwijnen en ik wil alleen maarf kletsen, met kjou.. je aankijikn, je aanraken.. Een heerlijke avond, op de terugweg, gillen.. met 30 seconds. We moeten wel oefenen!!! Nou oefenen doen we al een jaar.. oh nee wacht spelletjes hebben we het nu over, dat gaat eigenlijk best lekker., wat niet he? Wat gaat er nou niet lekker. Ik heb het nog binet gevonden eerlijk gezegd. Maar goed de week begint, het vliegt weer voorbij. Dat is eigenlijk gewoon de conlcuise, de tijd gaat zo bizar snel, het voelt zo fijn en zo gewoon om bij je te zijn nu, en hoe gek dat je absoluut nietg wi;l samenwonen en tegelijktijd niets liever wil dan bij iemand zijn? Je geeft me een gevoel van thuis. Deze week op donderdag, was het momenbt daar, om even te ‘’inventariseren’’ of we hier nog langer konden blijhve, op dit park, na de 12e. Die dikke pad aan de receptie zat er weer. Het antwoord was nee, macimaal 3 weken. Ik zei, ik probeer het morgen nog wel een keer.. Dus daar ging ik, maar het bleek niet alleen maximaal 3 weken maar ook alleen voor vakantie. Ik werd boos op de pad en ze stuurde daarna een mail naar, familie hoogendijk.. Jezus wat heftig om dat zo te zien staan, heel intens, ik dacht eerst nog toen je het zei ‘’ik wil het niet horen’’ bleek het over ons te gaan HAHA. Conclusie, weer en uitdaging, maar wat doen wij met u9itdagingen? Die rocken wij. Elke keer weer. Nu ook, even ruimte geven lucht geven, praten, voelen, praten, voelen, beslissen en evaluren. Daar gaan we weer, ‘’we gaan verhuizen’’ en lachen doen we weer. De dag vliegt weer voorbij, met alles wat daarin zit, de tijd lijkt 10x sneller te gaan sinds ik jou heb ontmoet en dara kan ik maar 1 xonclusie aan verbinden, en dat is dat het ZO leuk en fijn is, dat ik niet wil dat het stopt. Op naar ons volgende avontuur lieve schat, ik heb nu al zin in onze volgende uitdaging.
Maak gedicht opnieuw
Rijmpiet was even weg, bevalt dit gedicht jou niet? Probeer het nog eens, voor een gedicht vol lied. Ons doel is jouw tevredenheid, Voor het mooiste gegenereerde Sinterklaasgedicht, altijd.