Een Glazen Fles vol Geluk voor de Moeder van de Natuur

Wij willen dat iedereen kan rijmen, zo fijn,
Maar dichten, kan ook kostbaar zijn.
Steun ons dan met een euro, of twee,
En maak met ons de mooiste gedichten mee!

Sinterklaas gedicht input

Cadeau: Spuitfles van glas van 500 ml

Gedicht onderwerpen:

• Lieve Pam, Sint zat laatst op de stoomboot een beetje suf, tot hij een klagende hond hoorde… jawel, dat was Guus vanaf de duinenterugweg-kluf. Hij riep luid: “Sint! Red me! Ze wil wéér wandelen, ik ben geen wolf, ik ben een binnenplafond-huf!” Sint dacht meteen: “Aha… dat moet Pam zijn, de enige die met plezier wil lopen, zelfs bij hagel, sneeuw of honden-gezeur in het kwadraat klein.” Jij staat klaar voor frisse lucht en natuur met allure, maar Guus denkt: “Nee bedankt. Loop jij maar, ik ga terug naar het huisdierbureau voor pensioen en rustcultuur.” Je trekt hem vooruit, hij trekt terug als een brullende teckel in de knop, en toch blijf jij lachen — alsof jij bent geboren met een ingebouwde zen-knop. En over zen gesproken… Jesse. Samen vormen jullie een duo dat zelfs Google Maps soms stress geeft. Want waar jullie rijden, daar houdt het internet het op: Zweden, Noorwegen… bossen, fjorden, heuvels zo’n 90% schuin — en Zazu die denkt: “Ik ben een camper, geen berggeit, hoe kom ik hier ooit nog beneden, in hemelsnaam? Help.. misschien morgen weer fijn.” Dan was er dat moment waarop Jesse zijn drone kwijtraakte — Sint zegt eerlijk: zelfs zijn Pieten hadden het opgegeven na vijf minuten, die waren naar huis gesakeerd. Maar jij bleef glimlachen in de regen, wind en muggenstorm, en ja hoor… daar kwam Jesse aan, trillend van opluchting, alsof hij net een Nobelprijs had gewonnen in “Droneherstel en Dronevorm.” En tussen dat alles door haalde jij je Master Wondzorg… Sint schrok zich rot: “Wonden genezen? Ego’s kalmeren? Pleisters plakken alsof je een geheime superkracht bezit?” Bij jou knapt zelfs een boze geit op, en een verdrietige pinguïn zou met een pleister van jou weer trots waggelen tot aan de Zuidpooltop. En toen… kocht jij die tas van brandweerslangen. Sint heeft de beelden gezien en dacht: “Ze redt zeker stiekem gebouwen in haar weekend — Pam de Stijlvolle Held, zonder dat iemand het vangt.” Maar nee: jij droeg ’m alsof het haute couture was, de Pieten kregen spontaan faalangst voor hun eigen tassenklas. Dan dat concert in de kerk — Coldplay en Imagine Dragons, maar dan klassiek. Sint vroeg zich af: “Was Jesse romantisch, of had hij gewoon kaartjes gekregen via een vage Piet?” Hoe dan ook, jij zat daar volledig in trance, terwijl Jesse dacht: “Gelukkig zong ik niet mee, anders was ik direct verbannen uit heel die muziekromance.” En dan… de boerderij. Als Hannelies en Ron naar Monta gaan voor wijn, kaas en vakantievertier, dan sta jij daar tussen kip, kat, koe, hond en welk willekeurig beest er ook maar langslopen hier. De Pieten vroegen Sint: “Hoe doet ze dat? Heeft ze een handleiding? Een superkracht? Een geheim contract?” Maar nee — Pam doet dat gewoon. Zonder drama. Zonder stress. Sint noemt het: “Landelijke magie, met een vleugje aan-het-werk-zonder-te-zeuren finesse.” Toen kwam Sint bij het cadeau. Hij dacht eerst aan iets groots — een tractor, een rendier, een drone met ingebouwde gps (voor Jesse), of desnoods een anti-koppigheids-halsband voor Guus. Maar toen dacht hij: “Nee… Pam houdt van dingen die werken, mooi zijn, praktisch én stijlvol — dat is haar huisstijl, haar lievelingsmuse.” Dus kreeg je een glazen sprayfles, vijfhonderd milliliter puur geluk, zodat jij voortaan kunt schoonmaken met dezelfde elegantie waarmee jij brandweerslangen draagt alsof je op de rode loper staat — stuk voor stuk. Dus lieve Pam, luister goed, Sint zegt het zonder poespas, zonder gedoe, zonder gemodder in de modderplas: jij bent warm, grappig, slim en stoer, iemand die elk huis, elke camper, elke boerderij — en zelfs elke koppige hond — een beetje mooier maakt, keer op keer. En mocht Guus morgen wéér weigeren bij de eerste stap naar buiten, dan stuurt Sint wel twee Pieten mee om hem te tillen. (Al vragen ze in ruil dan wél een koekje… of drie… of duizend — ze houden niet van onthouden.) Fijne pakjesavond, beste Pam, met heel veel plezier, en een hond die hopelijk één keer zegt: “Ach… vooruit dan maar. Ik loop wel even met je mee, voor tien meter misschien, maar speciaal voor jou… en voor de sintbier.”

Maak gedicht opnieuw

Rijmpiet was even weg, bevalt dit gedicht jou niet?
Probeer het nog eens, voor een gedicht vol lied.
Ons doel is jouw tevredenheid,
Voor het mooiste gegenereerde Sinterklaasgedicht, altijd.